Przejdź do głównej zawartości

Cichociemny Wacław Kopisto.

23 lutego 1993 roku w Rzeszowie w wieku 82 lat zmarł Wacław Kopisto (zdjęcie) oficer Wojska Polskiego II RP, członek Armii Krajowej, Cichociemny.
Urodził się w Starokonstantynowie (obecnie Ukraina). Był absolwentem Wyższej Szkoły Handlu Zagranicznego oraz Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty. W czasie wojny obronnej w 1939 roku był żołnierzem 154. Pułku Piechoty 45. Dywizji Piechoty. W roku 1940 został internowany na Węgrzech, po czym wyjechał do Francji, gdzie został skierow...any do Rezerwowego Obozu Wyszkoleniowego Oficerów (ROWO) w
Vichy i Legii Oficerskiej . W czerwcu tego samego roku znalazł się w Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 7. Batalionie Kadrowym Strzelców 3. Brygady Kadrowej Strzelców, następnie w 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. W nocy z 1 na 2 września, już jako Cichociemny został zrzucony na terytorium Polski ramach akcji Smallpox. 18 stycznia 1943 roku, w ramach akcji organizacji dywersyjnej Wachlarz, którą to akcją dowodził Jan Piwnik "Ponury" uczestniczył w odbiciu osadzonych w więzieniu w Pińsku żołnierzy AK.
Od kwietnia 1943 roku walczył jako oficer dywersji Inspektoratu Łuck
Okręgu Wołyń AK . Do jego zadań należały m.in.: organizacja i koordynacja samoobrony przed UPA w Antonówce , Spaszczyźnie i Przebrażu , utworzenie patroli dywersyjnych, współpraca w tworzeniu oddziałów partyzanckich „Piotrusia Małego” i „Olgierda” (24. Pułk Piechoty „Krwawa Łuna” ), szkolenia, walki z UPA oraz akcje likwidacyjne i dywersyjne.
W roku 1944 aresztowany został przez NKWD i skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, którą zamieniono później na 10 lat więzienia, które odbył w więzieniach w Kijowie (Łukianówka), Kaniowie, łagrach Kołymy, Komi i
Magadanu (m.in. obozy w Kotłasie, Tajszecie). 3 maja 1953 roku karę zamieniono na przymusowe osiedlenie i podjęcie pracy na terenie Magadanu. Po 11 latach i 8 miesiącach wyruszył do Polski. Podróż trwała od października do grudnia 1955 roku. Od tego czasu pracował w Zakładach Przemysłu Mięsnego w Rzeszowie.
Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Mord UPA w Gozdowie /k Hrubieszowa.

15 marca 1944 roku w Gozdowie w województwie lubelskim oddział Ukraińskiej Powstańczej Armii zamordował na miejscowej stacji kolejowej 24 pracowników Polskich Kolei  Państwowych. Sotnia UPA dowodzona przez Pawła Filipczuka "Karpo" najpierw wznieciła w tej miejscowości pożar, który wywołał panikę wśród mieszkańców. Większość uciekającej ludności próbowała znaleźć schronienie na stacji kolejowej, gdzie stał specjalny skład wagonów pociągu ratunkowego do Hrubieszowa, który w razie alarmu miał ewaukować Polaków. Z nieznanych przyczyn pociąg ten nie odjechał tego dnia ze stacji w Gozdowie. Ludność zaczęła rozchodzić się do domów. Część kolejarzy została na stacji. Około godziny 1.30 rozległy się strzały z północnego kierunku wsi, po czym została zerwana łączność z Hrubieszowem. Upowcy otoczyli wagon techniczny, w którym znajdowali się jeszcze ludzie, a następnie wylegitymowali wszystkich, po czym na miejscu pozostawili tylko Polaków, których zamordowali siekierami. Druga grupa uk...

Jeszcze jeden '' bohater'' spod znaku tryzuba.

Nazwisko Iwana Szpontaka mocno zapadło w pamięci mieszkańców ziemi lubaczowskiej. Ofiarą jego podwładnych padło wielu jej mieszkańców, których, zgodnie z wytycznymi Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, starał się z niej usunąć, by przekształcić w ukraińską republikę. Jego kureń wysadził w powietrze 14 stacji kolejowych i 16 drogowych, a także cztery pociągi. Zaatakował trzy miasta i zlikwidował 14 posterunków polskiej milicji. Iwan Szpontak ps. „Zalizniak” – Ukrainiec, dowódca kurenia UPA „Mesnyky”, mający w środowiskach polskich opinię ukraińskiego zbrodniarza, mordującego głównie polską ludność cywilną – urodził się 14 kwietnia 1919 roku w Wołkowyi koło Użhorodu na Rusi Podkarpackiej, będącej historyczną ziemią należącą do Królestwa Węgier, a w okresie międzywojennym do Czechosłowacji. Ukończył czteroklasową szkołę podstawową, a następnie Szkołę Gospodarczą. Kontynuował naukę w Studium Nauczycielskim w Użhorodzie. Tu najprawdopodobniej zetknął się z ideami ukr...

Gdzie jesteście przyjaciele moi...