Mój codzienny blog.

Enej: dziś potańczysz, a jutro odrąbie ci głowę. Dwóch Ukraińców tworzy w Polsce zespół i nadaje mu nazwę będącą pseudonimem ukraińskiego zbrodniarza   Petro Olijnyk ps. „Enej”, płk UPA; fot. Wikimedia Commons/Taras Demianenko/licencja CC-BY-3.0. Okazuje się, że mamy w Polsce nową gwiazdę – zespół „Enej” składajacy się z Ukraińców i Polaków. Sięgam do wikipedii i dowiaduję się, że zespół działa od 2002 roku, a nazwę przyjął na cześć głównego bohatera „Eneidy” autorstwa Iwana Kotlarewskiego – to taka, mało znana, ukraińska przeróbka Wergiliusza. http://pl.wikipedia.org/wiki/Enej Coś jednak nie daje mi nadal spokoju, muzyki mogę nie słuchać, nie pokaleczy mi uszu, ale ten „Enej”... zaraz, zaraz – pukam się w czoło, toż to przecież pseudonim największego łajdaka z Wołynia, człeka, który własnoręcznie odrąbywał Polakom głowy. Sprawdzam, istotnie: Petro Olijnyk pseudonim „Enej” - pułkownik UPA, w 1943 kierował masowym ludobójstwem na Wołyniu. Mordował Polaków. http://pl

Ze zdumieniem i zażenowaniem przeczytałem wywiad z europosłem PJN Pawłem Kowalem „Nie obciążaćUkrainy za tę zbrodnię” („Rzeczpospolita”, 14 maja). Takiej ilości wykluczających się stwierdzeń i niedorzeczności, jakie zawiera ten tekst, nie sposób pozostawić bez komentarza, a sposób formułowania tez, często ze sobąsprzecznych, praktycznie uniemożliwia jakąkolwiek racjonalną krytykę. W myśl bowiem jednej z naczelnych zasad logiki: ze sprzecznych zdań wynika dowolne inne zdanie. Niepokój budzi moralny nihilizm propozycji Pawła Kowala, który podstawowe wartości, jak obiektywnie pojęte prawda, dobro i sprawiedliwość, pragnie zastąpić zasadami politycznej poprawności kreowanymi przez zwolenników przebrzmiałych idei Jerzego Giedroycia. Teza jak dogmat Zacznijmy od tezy naczelnej, która wybrzmiewa w tytule omawianego artykułu. Pytanie, które należy postawić, brzmi: dlaczego mamy nie obciążać dzisiejszej Ukrainy za potworne zbrodnie dokonywane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach,Żydach

Dopiero co powróciłem z wyprawy moich marzeń na Kresy Wschodnie, wrażenia przerosły moje najśmielsze oczekiwania! W  takich miejscach człowiek czuje dumę z bycia Polakiem!! Zwłaszcza Kamieniec Podolski robi gigantyczne wrażenie swoją wielkościa i potega, poza tym Poczajów -serce prawosławia no i Chocim  . Może kiedyś jeszcze  tam wrócę  .....