Mój codzienny blog.

W nocy z 12 na 13 lutego 1944 r galicyjsko-banderowskie ścierwa dokonały masakry w Łanowcach (powiat borszczowski na Podolu). Na cmentarzu pochowano 72 ofiary, ale wiele zwłok spaliło się bądź nie odszukano ich w zgliszczach lub w okolicy wsi zabitych podczas ucieczki lub uprowadzonych.Po pochówku ofiar miejscowi Ukraińcy odkopali zwłoki i rozrzucili je po pobliskich polach wystawiając na żer dzikiej zwierzynie. Zdaniem świadków, polskie osiedle Szlachta, będące częścią Łanowców, zostało otoczone przez bandę UPA. Drogi ucieczki na pola zostały obstawione przez Ukraińców z bronią palną, natomiast od strony ukraińskiej części wsi do osiedla weszły bojówki dokonujące mordów i rabunku mienia Polaków. Zabijano głównie siekierami i bagnetami, do uciekających strzelano. Po zakończonej akcji większość domów została spalona. Dzień po zbrodni do wsi przyjechała niemiecka policja i wykonała zdjęcia ofiarom. Następnie pochowano je w zbiorowej mogile na cmentarzu. Po zbrodni część ocalałych Polakó

Czerwonogród – to od niego niektórzy historycy wywodzą nazwę Grodów Czerwieńskich, a nawet całej Rusi Czerwonej. Dziś tego miejsca nie ma na mapie. W ciągu jednej tragicznej nocy skończyła się historia tysiącletniego grodu. W ruinach kościoła i pałacu pasie się bydło z ukraińskich gospodarstw. I tylko krzyż na grobie przypomina, że na zawsze zostali tu Polacy Nocą z 2 na 3 lutego 1945 r., w święto Matki Boskiej Gromnicznej, ukraińskie bojówki pod dowództwem Petra Chamczuka "Bystrego" najechały Czerwonogród, dawny powiat zaleszczycki, województwo tarnopolskie - i sąsiednie miejscowości. Otoczona wieś była ostrzeliwana z karabinów. Ubrani w białe, maskujące stroje wdzierali się do domów i zabijali wszystkie napotkane osoby bez względu na płeć i wiek. Napastnicy podpalali drewniane zabudowania, w trzech krańcach wsi wybuchły pożary. Ci, którzy zdążyli zbiec, ewakuowali się do ustalonych miejsc schronienia w Czerwonogrodzie, gdzie stacjonowali żołnierze IB. Walka trwała kilka go