Banderowski mord w Kołodnie.

Rzeź trwała ok. 3 godzin - 14 lipca 1943 r. w Kołodnie, powiat krzemieniecki, ok 300 bandytów spod znaku tryzuba z UPA wymordowało prawie wszystkich Polaków mieszkających w tej miejscowości, niemalże 500 osób, w tym ok 300 dzieci...
W ruch poszły siekiery, widły, młotki i broń palna. Po skończonej "pracy" upowcy podburzani przez miejscowego popa Szymanśkiego usypali kopiec na pamiątkę "zwycięstwa"... nad Polakami stanowiącymi większość mieszkańców tej wioski. Drogę do polskich domostw wskazali upowcom miejscowi chłopi - sąsiedzi Polaków, warto jednak podkreślić, że kilkudziesięciu ukraińskich mieszkańców wioski UPA rozstrzelało na drugi dzień za pomoc okazywaną Polakom i protest przeciwko dalszym mordom.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

...bo to znamienity Kryłowiak był.../tekst autorski/

Czytelnicy mojego bloga wiedzą zapewne że do rzadkości tutaj należą wpisy poświęcone konkretnym osobom z Kryłowa i okolic. Tylko kilka razy napisałem o znanych i zasłużonych dla historii miejscowosci osobach. Niestety przyszło mi znowu napisać o Osobie wielce dla naszej miejscowości zasłużonej. Pan Marian Janusz odszedł od nas 05.01 2024. Starsi mieszkańcy Kryłowa ,doskonale pamiętają ,,Mariana kościelnego'' , jak zwyczajowo nazywano Pana Mariana. Pełniąc posługę kościelnego na trwałe wrósł w tę miejscowość i jej historię. Bardzo komunikatywny , serdeczny w kontaktach z ludźmi ,zawsze miał z każdym kryłowiakiem coś do omówienia. Do historii przeszły Dni Kryłowa ,które pomagał organizować wraz z Panem Kazimierzem Parnickim, Panią Władysławą Janusz i innymi aktywnymi na niwie kultury, mieszkańcami. Pod opieką Pana Mariana, kościół kryłowski błyszczał, jak również otoczenie i nikt nie znał pojęcia,,sprzatanie kościoła''. Pan Marian dawał sobie radę ze wszystkim.Ost

Czytaj więcej

... bo miłość nie umiera...

Miłość, kolejny miesiąc bez Ciebie... Nie pytaj mnie, jak przetrwałem cały ten czas bez Twojego spojrzenia, ciepła Twoich uścisków, radości Twojego śmiechu... Nie wiem... Trzymam się najlepiej, jak potrafię... Ale wiedz, że moja miłość i uczucie do Ciebie nie obawiają się upływu czasu i pozostają niezmienione. W wieczności mojego serca nadal zachowuję wszystko, co najlepsze w naszym życiu: miłość,tęsknotę, uczucia, doświadczenia, wspomnienia... W ten sposób będę żyć dalej, nieważne czy to tylko będą wspomnienia, ale jedno po drugim, dzień po dniu, wyobrażam sobie jak idziesz obok mnie... Jesteś w moim sercu i dopóki tam będziesz będę o Tobie pisać i mówić, że zawsze Cię Kocham! "

Czytaj więcej

Upamiętnienia płk. Stanisława Basaja,,Rysia''- fotorelacja.

Czytaj więcej

Mój codzienny blog.

Szukaj na tym blogu