Październik 2016: Minister obrony narodowej sugeruje, że Polacy wspólnie z Ukraińcami mogą zbudować śmigłowiec, który z powodzeniem będzie służył w armiach obu krajów. Listopad 2016:Kijów wyraża zainteresowanie projektem. Prezydent Poroszenko deklaruje, że do każdej sprzedanej maszyny dorzuci paletę czekolady Czajka. Grudzień 2016: W Warszawie dochodzi do pierwszego roboczego polsko-ukraińskiego spotkania w sprawie śmigłowców. Rozpoczyna się od wspólnego oglądania „Wołynia” Smarzowskiego, a kończy odczytaniem apelu smoleńskiego. Marzec 2017: Strony przedstawiają założenia budowy rewolucyjnej maszyny. Śmigłowiec pomieści 150 żołnierzy, wykonany będzie z ekologicznej płyty wiórowej odpornej na ostrzał z działa 20 mm. Niskie koszty eksploatacji zapewni instalacja LPG. Kwiecień 2017: Opublikowana zostaje lista przedsiębiorstw, które zaangażują się w projekt. W budowie silnika Motor Siczowi pomagał będzie Zelmer, kadłub zaprojektowany zostanie przez Macieja Zienia, a FSO Żerań i AvtoWAZ wspólnie opracują śmigłowiec od strony technicznej (ma łączyć w sobie najlepsze cechy poloneza caro i tavrii). Za niewidzialne dla radarów malowanie odpowiedzialna będzie Śnieżka, a wykończeniem wnętrza zajmie się Kler. Maj 2017: Zespół polsko-ukraińskich projektantów pod dowództwem Macieja Zienia zaczyna prace. Wrzesień 2017: Kończy się wódka. Zespół naprawdę zaczyna prace. Maj 2018: Zień kradnie projekt i sprzedaje go Korei Północnej. Wrzesień 2019: Prace projektowe ruszają na nowo, tym razem pod dowództwem Paprockiego & Brzozowskiego. Październik 2020: Świat obiega informacja, że Kim Dzong Un rozstrzelał 300 osób, po tym jak się okazało, że zamiast śmigłowca zbudowały poloneza caro na LPG. Marzec 2042: Śmigłowiec otrzymuje oficjalną nazwę, pochodzącą od nazwiska swojego pomysłodawcy: Maciaropter. Maj 2042: Pierwszy lot próbny maciaroptera. Okazuje się, że wymaga on kilku istotnych poprawek. Czerwiec 2053: Poprawki zostały wprowadzone. Wrzesień 2053: Maszyna oficjalnie trafia do służby w polskim i ukraińskim wojsku. Październik 2055: Produkcja zostaje wstrzymana. Łącznie powstało 50 egzemplarzy maszyny, z czego 30 znajduje się już w Muzeum Wojska Polskiego, 18 nigdy nie odnaleziono, a dwa polski MON ofiarował Francji i Stanom Zjednoczonym. Po tym geście oba kraje przywróciły wizy dla Polaków.
Czytelnicy mojego bloga wiedzą zapewne że do rzadkości tutaj należą wpisy poświęcone konkretnym osobom z Kryłowa i okolic. Tylko kilka razy napisałem o znanych i zasłużonych dla historii miejscowosci osobach. Niestety przyszło mi znowu napisać o Osobie wielce dla naszej miejscowości zasłużonej. Pan Marian Janusz odszedł od nas 05.01 2024. Starsi mieszkańcy Kryłowa ,doskonale pamiętają ,,Mariana kościelnego'' , jak zwyczajowo nazywano Pana Mariana. Pełniąc posługę kościelnego na trwałe wrósł w tę miejscowość i jej historię. Bardzo komunikatywny , serdeczny w kontaktach z ludźmi ,zawsze miał z każdym kryłowiakiem coś do omówienia. Do historii przeszły Dni Kryłowa ,które pomagał organizować wraz z Panem Kazimierzem Parnickim, Panią Władysławą Janusz i innymi aktywnymi na niwie kultury, mieszkańcami. Pod opieką Pana Mariana, kościół kryłowski błyszczał, jak również otoczenie i nikt nie znał pojęcia,,sprzatanie kościoła''. Pan Marian dawał sobie radę ze wszystkim.Ost
Miłość, kolejny miesiąc bez Ciebie... Nie pytaj mnie, jak przetrwałem cały ten czas bez Twojego spojrzenia, ciepła Twoich uścisków, radości Twojego śmiechu... Nie wiem... Trzymam się najlepiej, jak potrafię... Ale wiedz, że moja miłość i uczucie do Ciebie nie obawiają się upływu czasu i pozostają niezmienione. W wieczności mojego serca nadal zachowuję wszystko, co najlepsze w naszym życiu: miłość,tęsknotę, uczucia, doświadczenia, wspomnienia... W ten sposób będę żyć dalej, nieważne czy to tylko będą wspomnienia, ale jedno po drugim, dzień po dniu, wyobrażam sobie jak idziesz obok mnie... Jesteś w moim sercu i dopóki tam będziesz będę o Tobie pisać i mówić, że zawsze Cię Kocham! "
Komentarze
Prześlij komentarz